KASABAM

Sokakları ıssızlaştı
Kasabamın yine,
Hafif bir rüzgar esiyor
Aralarda tozları önüne katarak.
Menteşeleri kapıların
Paslanmaktan ötüyor
Bakımsızlıktan çerçeveler dökülüyor.

Ben kasaba meydanında
Tek başınayım yine;
Mağrur, kederli, üzgün,
Öfkeli, kızgın, deli.
Ben kasaba meydanında
Bir taburenin üzerinde
Otururken, ufka dalmışım
Bekliyorum.